சோசலிசம் என்பது ஒரு சித்தாந்தமாகும், இதில் சுதந்திரம், சமத்துவம் மற்றும் சகோதரத்துவம் ஆகியவை முக்கிய மதிப்புகளாக அங்கீகரிக்கப்படுகின்றன. போக்கின் ஆதரவாளர்கள் தனியார் சொத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட ஒரு சமூகத்தை சமூக சமத்துவ சமூகமாக மாற்ற முயன்றனர்.
19 ஆம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியைக் குறிக்கும் "தனிநபர்வாதம் மற்றும் சோசலிசம்" என்ற படைப்பில் பி. லெரூக்ஸ் "சோசலிசம்" என்ற வார்த்தையை முதன்முறையாகப் பயன்படுத்தினார். சோசலிசம் சுதந்திரம், நீதி மற்றும் சமத்துவம் ஆகிய கொள்கைகளை முக்கியமாக முன்வைக்கும் நீரோட்டங்களின் மொத்தமாக புரிந்து கொள்ளப்படுகிறது. குறிப்பாக, மார்க்சியம்-லெனினிசம், சீர்திருத்தவாதம், சமூக ஜனநாயகம், சோவியத் மற்றும் சீன சோசலிச மாதிரிகள் போன்றவை இதில் அடங்கும்.
சோசலிசம் சித்தாந்தம் மட்டுமல்ல, ஒரு சமூக அமைப்பும் கூட. அவர் முதலாளித்துவத்தை மாற்ற வேண்டும் என்று நம்பப்படுகிறது.
சோசலிசத்தின் தோற்றம்
சோசலிசத்தின் முதல் ஆதாரங்கள் சோசலிஸ்டுகளின் வேலை. குறிப்பாக, டி. மோரா (வேலை "உட்டோபியா") மற்றும் டி. காம்பனெல்லா (வேலை "சூரியனின் நகரம்"). ஆதிக்க அமைப்பை ஒரு கூட்டு சமூகமாக மாற்ற வேண்டியதன் அவசியத்தை அவர்கள் ஆதரித்தனர்.
19 ஆம் நூற்றாண்டின் முதல் பாதியில் மட்டுமே முதலாளித்துவத்தை விமர்சித்த மற்றும் தொழிலாள வர்க்கத்தின் நலன்களைப் பாதுகாத்த சிந்தனையாளர்கள் தோன்றினர். சோசலிசத்தின் நிறுவனர்களில் ஏ. செயிண்ட்-சைமன், எஸ். ஃபோரியர் மற்றும் ஆர். ஓவன் ஆகியோர் அடங்குவர். சமூக மறுசீரமைப்பு என்ற கருத்தை அவர்கள் முன்மொழிந்தனர், இது பொது உடைமை மற்றும் சமூக சமத்துவத்தின் அடிப்படையில் இருக்க வேண்டும். இந்த போக்கு கற்பனாவாத சோசலிசம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது கல்வி மற்றும் வளர்ப்பின் மூலம் மட்டுமே இத்தகைய தீவிரமான மாற்றங்களை அடைய முடியும் என்று அவரது ஆதரவாளர்கள் நம்பினர்.
