மறுமலர்ச்சியை மாற்றிய பரோக் பாணி, பதினாறாம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் - பதினேழாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் இத்தாலியில் தோன்றியது. இந்த நேரத்தில், நாடு தனது அரசியல் மற்றும் பொருளாதார சக்தியை இழந்தது. அதன் பிரதேசத்தின் ஒரு பகுதி வெளிநாட்டு வெற்றியாளர்களால் கைப்பற்றப்பட்டது - ஸ்பெயினியர்கள் மற்றும் பிரெஞ்சுக்காரர்கள். இருப்பினும், இத்தாலி ஐரோப்பாவின் கலாச்சார மையமாகத் தொடர்ந்தது. இத்தாலிய பிரபுக்களும் தேவாலயத் தலைவர்களும் செல்வம் மற்றும் அதிகாரத்தின் மாயையை பாதுகாக்க முயன்றனர். இதைச் செய்ய, அவர்கள் கலைக்கு திரும்ப வேண்டியிருந்தது. எனவே பரோக் பாணி எழுந்தது.
வழிமுறை கையேடு
1
"பரோக்" என்ற பெயர் போர்த்துகீசிய முத்து மீனவர்களின் வாசகத்திலிருந்து கடன் பெற்றது, அதாவது, ஒழுங்கற்ற வடிவத்தின் முத்து - அதாவது ஒரு முத்து. இத்தாலிய மொழியில் இருந்து, "பரோக்" "வினோதமான", "விசித்திரமான", "ஆர்ட்டி", "அதிகப்படியான வாய்ப்புகள்" என்று மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. பரோக் கலை அற்புதம், உருவங்களின் உயர்வு ஆகியவற்றால் வேறுபடுகிறது; அவர் சுறுசுறுப்பு மற்றும் யதார்த்தத்தையும் மாயையையும் இணைக்கும் விருப்பத்தால் வகைப்படுத்தப்படுகிறார்.
2
பரோக் சகாப்தத்தின் கட்டடக்கலை கட்டமைப்புகளின் தோற்றம் மிகவும் தனித்துவமானது. அவை ஏராளமான பசுமையான அலங்கார ஆபரணங்களால் வேறுபடுகின்றன, நாடகத்தை வலியுறுத்தின, சிக்கலான வளைந்த வடிவங்களின் பரவல். மிகவும் சுவாரஸ்யமான மற்றும் அசாதாரண பரோக் கட்டிடங்களில் ஒன்று பிரான்செஸ்கோ போரோமினியால் வடிவமைக்கப்பட்ட சான் கார்லோ அல்லே குட்ரோ ஃபோண்டேனின் ரோமானிய தேவாலயம் ஆகும். இரண்டு தெருக்களின் சந்திப்பில் ஒரு சிறிய மற்றும் மிகவும் சங்கடமான தளம் அவளுக்காக ஒதுக்கப்பட்டிருந்தது. வெளிப்படையாக, அதனால்தான் போரோமினி கோயிலை மிகவும் சிறியதாக மாற்றினார். மூலைகளில் நீரூற்றுகள் கொண்ட 4 சிற்பக் குழுக்கள் உள்ளன, அதற்கு தேவாலயத்திற்கு அதன் பெயர் கிடைத்தது. ஓவல் வடிவ கட்டிடம் ஒரு குவிமாடத்தால் தடுக்கப்பட்டுள்ளது. அதன் முகப்பில் 2 அடுக்குகளாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. மேல் அடுக்கின் சுவர் மதிப்பிடப்படுகிறது: அது நம் கண்களுக்கு முன்பாக மாறுவது போல் வளைந்து அல்லது முன்னோக்கி நிற்கிறது.
3
அங்கீகரிக்கப்பட்ட பரோக் மேதை சிற்பி மற்றும் கட்டிடக் கலைஞர் லோரென்சோ பெர்னினி என்று கருதப்படுகிறார். அவரது பணி இயக்கவியலால் வேறுபடுகின்றது, எனவே பரோக்கின் சிறப்பியல்பு, மாஸ்டர் கதாபாத்திரங்களின் நிலையைக் காட்டவில்லை, ஆனால் ஒரு சுருக்கமான செயல். இவை பெர்னினியின் தலைசிறந்த படைப்புகள் டேவிட், அப்பல்லோ மற்றும் டாப்னே, ப்ரோசர்பைனின் கடத்தல்.
4
பரோக் ஓவியத்தின் முக்கிய அளவுகோல் அழகு, இது வேண்டுமென்றே அற்புதம் மற்றும் வடிவங்களின் விரிவாக்கம் ஆகியவற்றில் வெளிப்படுத்தப்படுகிறது. பரோக் ஓவியத்தின் மற்றொரு முக்கியமான அம்சம் இயக்கத்தின் பரிமாற்றம் ஆகும். சிற்பத்தைப் போலவே, இது செயலையும் செயல்முறையையும் காட்டுகிறது, ஆனால் இறுதி முடிவு அல்ல. விந்தை போதும், பரோக் சகாப்தத்தில் ஓவியத்தின் மிகப் பெரிய மாஸ்டர் இத்தாலியன் அல்ல, ஆனால் பிளெமிஷ் கலைஞர் - பீட்டர் பவல் ரூபன்ஸ். வழக்கமான பரோக் படைப்புகளில் ரூபன்ஸின் படைப்புகளான இசபெல்லா பிராண்டுடன் சுய-உருவப்படம், ஹனிசக்கிள் ஆர்பர் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது, மற்றும் பலிபீட ஓவியம் சிலுவையின் உயர்வு. பலிபீடத்தை வரைவதில், கலைஞர், பரோக் பாரம்பரியத்தை பின்பற்றி, ஏற்கனவே செய்த சிலுவையை காட்டவில்லை, ஆனால் பார்வையாளரை மரணதண்டனைக்கு சாட்சியாக மாற்றினார்.
5
இத்தாலிய மொழியில், முதலில் - வெனிஸ் - பரோக் சகாப்தத்தின் ஓவியம், நகர்ப்புற நிலப்பரப்பு வகை மிகவும் பிரபலமானது. அதன் ஆசிரியர்களில் மிகச் சிறந்தவர் கனலெட்டோ, அவரது சொந்த வெனிஸின் அற்புதமான காட்சிகளைக் கைப்பற்றினார்.
